11 listopada – data jakże rozpoznawalna! Zawsze wiązana z rokiem 1918, kiedy nasz Naród po 123 latach odzyskał niepodległość, a Polska powróciła na mapy świata. Z tym świętem kojarzymy Józefa Piłsudskiego, stworzone przez niego legiony, II Rzeczpospolitą czy wojnę polską-bolszewicką. W tym roku jednak próbowaliśmy do obchodów tego święta podejść inaczej niż zwykle, chcieliśmy zwrócić uwagę na odzyskaną przez Polaków niepodległość w innych czasach. Z początku wieku XX przenieśliśmy się do lat transformacji ustrojowej, gdy Lech Wałęsa przewodził strajkowi w stoczni gdańskiej, a NSZZ Solidarność stały się głównym ośrodkiem opozycji. Stan wojenny, Okrągły Stół, literatura i sztuka drugiego obiegu – to znaki tamtych czasów. Trzeba również pamiętać, że w roku 1989 przywrócono święto niepodległości, które odtąd miało symbolizować pełną wolność i niezależność Polaków.

Dnia 10 listopada tego roku korytarz na pierwszym piętrze stał się dlatego autentyczną ulicą z lat 80-tych. Całą przerwę trwała prywatka, podczas której słuchaliśmy piosenek Oddziału Zamkniętego, BreakOut-u i innych zespołów tamtych lat. Rzecz jasna, by jak najwierniej odtworzyć klimat, muzyka leciała z adapteru, królowały więc czarne krążki. Był Bar Mleczny, jednak zamiast zupy mlecznej i znanych z „Misia” sztućców na łańcuchu serwowana była kawa zbożowa i oranżada. Klasa V POSSP uprzejmie i szybko obsługiwała ludzi pracy.
Większość uczniów ożywiała korytarz kolorowymi trykotami i tak charakterystycznymi dla tamtych lat gadżetami. Docenili to nauczyciele, wręczając nagrody za najtrafniejsze stroje. A nagrodami były same rarytasy! Garść Gumy Turbo prosto z Peweksu, korale z papieru (5 rolek!), no i żeby Ci piękni modele nam się nie ubrudzili, ręcznie szyte piórniki na pędzle. Brak nudy zapewniły też nam pełne zestawy do gry w kapsle. Na sam koniec przypomniane zostało przemówienie Lecha Wałęsy wygłoszone w Gdańsku w 1980 roku. Janek w roli wąsatego robotnika wypadł znakomicie. W końcu wolność!

„Wyrwij murom zęby krat
Zerwij kajdany, połam bat
A mury runą, runą, runą
I pogrzebią stary świat!”

Marianna Matczak, V POSSP

fot. V POSSP, Anna Drejas